Koronka do Ducha Świętego

Jest to jedna z najcenniejszych modlitw ku czci Ducha Świętego. Dnia 2 grudnia 1930 r. objawił ją Pan Jezus zmarłej w 1936 r. świątobliwej matce Katarzynie Volg z Monachium.

„Droga duszo, prawie wszyscy ludzie utracili najwyższe dobro duszy: Ducha Świętego. Stąd te ciemności na całym świecie i to pomieszanie języków. Duch Święty jest wszędzie wyłączony, pomijany, a przecież nikt nie może nic uczynić bez Ducha Świętego. Toteż nie możesz mi ofiarować wraz z Matką Najświętszą, poprzez Matkę Najświętszą potężniejszej modlitwy niż Koronka do Ducha Świętego w imieniu wszystkich i za wszystkie dusze.”

I jeszcze raz zapewnił ją Pan Jezus 30 stycznia 1931 r.: „Moje dziecko, ty nie jesteś w stanie pojąć tej wielkości, która mieści się w prośbach Koronki do Ducha Świętego. Odmawiaj ją bardzo często i z wielkim nabożeństwem. Ja w zamian za to poślę wam wielkich mężów, którzy będą całkowicie napełnieni Duchem Świętym. Oni będą mówili do ludu o Duchu Miłości i Prawdy, żeby wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym. Dopiero wówczas wielu pozna swoje zaślepienie i zrozumie, co prowadzi do pokoju. Z prośbą o takich mężów należy odmówić wiele Koronek do Ducha Świętego”.

Już w uroczystość Matki Najświętszej z Góry Karmel dnia 16 lipca 1930 r. przynaglała ją Matka Boża: „Dziecko, ty wiesz, że bez Ducha Świętego nikt nic nie może począć. Jestem Oblubienicą Ducha Świętego. Wzywaj mnie tak często, jak tylko możesz, w Koronce do Ducha Świętego. Te prośby, które są w niej zawarte, zostaną za moim wstawiennictwem w szczególny sposób wysłuchane przez Trójcę Przenajświętszą. Powiedz swemu kierownikowi duszy (był nim znany, świątobliwy franciszkanin, Bonawentura Blattman), by tę Koronkę wydał drukiem, żeby była wszędzie rozpowszechniana i pilnie odmawiana. Dzięki tym łaskom ludzkość zostanie znowu napełniona miłością. Duch Święty jest przecież Duchem Miłości”.