Sposób zastosowania doskonałego nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny przy Komunii świętej

Sposób zastosowania doskonałego nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny przy Komunii świętej

1.  Przed Komunią świętą

• Upokórz się głęboko przed Bogiem;
• Wyrzeknij się zupełnie swej skażonej natury i własnego sposobu myślenia, jakkolwiek on się miłości własnej podoba;
• Odmów akt ofiarowania się, mówiąc: „Tuus totus ego sum, et omnia mea tua sunt: Jestem cały Twoją własnością, Pani ukochana, ze wszystkim, co posiadam”;
• Błagaj tę dobrą Matkę, by ci użyczyła swego Serca, abyś Jej Syna z tym samym co Ona przyjął usposobieniem. Powiedz Jej, że chwała Jej Syna wymaga, by Go nie przyjmować do serca tak skalanego i niestałego jak twoje, bo byłoby to ujmą dla Jej chwały. Lecz jeśli Ona zechce zamieszkać w twym sercu, by Syna swego przyjąć, może to uczynić mocą panowania, jakie posiada nad sercami. Od Niej dozna Syn Jej godnego przyjęcia, bez skazy i bez obawy przed obrazą lub zniewagą. Powiedz Jej z zaufaniem, że wszystko, coś Jej dał z własnego mienia, jest zbyt mało, by Ją prawdziwie uczcić; lecz przez Komunię św. pragniesz złożyć Jej ten sam podarek, jaki Ojciec Przedwieczny Jej złożył. Przez to więcej Ją uczcisz, niż gdybyś Jej wszystkie dobra całego świata złożył w ofierze. Powiedz Jej wreszcie, że Jezus, który Ją jedną kocha, dotąd pragnie znaleźć w Niej swą rozkosz i pokój, choćby nawet w twej duszy, brudniejszej i uboższej niż stajenka w Betlejem, dokąd Jezus chętnie przyszedł, gdyż Ona tam była. Proś o Jej serce czułymi słowy: „Accipio te in mea omnia. Praebe mihi cor tuum- O Maryjo! Biorę Cię jako całe me dobro, daj mi Twe Serce, Maryjo!”

2.  Podczas Komunii świętej 

Gdy będziesz gotów do przyjęcia Pana Jezusa, powtórz trzy razy: Domine, non sum dignus. Przy pierwszym razie mów niejako do Ojca Przedwiecznego, że nie jesteś godzien dla złych myśli i niewierności wobec tak dobrego Ojca przyjąć Syna Jego Jedynego; niech raczy jednak spojrzeć na Maryję, Służebnicę Swą: Ecce ancilla Domini; Ona to czyni wszystko za ciebie i napełnia cię wielkim zaufaniem i szczególniejszą nadzieją wobec Jego Majestatu. „Albowiem szczególnie w nadziei utwierdziłeś mnie” [Ps 4,10].

Powiedz Synowi Bożemu: Domine, non sum dignus: że nie jesteś godzien przyjąć Go, dla twych słów próżnych, i dla twych niewierności w Jego służbie. Błagaj Go, by się nad tobą zlitował, gdyż pragniesz Go wprowadzić do domu Jego własnej Matki i twojej Matki. Powiedz, że nie przestaniesz Go prosić, aż nie wejdzie do przybytku serca twego.

„Pojmałam go i nie puszczę go, aż go wprowadzę do domu matki mojej i do komory rodzicielki mojej [Pnp 3,4]. Proś Go, by powstał i przyszedł do miejsca swego spoczynku i do arki swej świętości. „Powstań, o Panie, ku miejscu odpocznienia Twego, Ty i arka świętości Twojej [Ps 132,8]. Powiedz Mu, że nie pokładasz bynajmniej ufności we własnych zasługach, we własnej mocy i we własnym przygotowaniu, jak Ezaw, ale jedynie w twej ukochanej Matce Maryi, jak ongiś mały Jakub w Rebece; powiedz Mu, że jakkolwiek jesteś grzesznikiem i Ezawem, ośmielasz się przystąpić do Jego świętości, wsparty na zasługach Świętej Matki Jego i przyozdobiony Jej cnotami.

Powiedz Duchowi Świętemu: Domine, non sum dignus: że nie jesteś godzien przyjąć arcydzieła Jego Miłości dla oziębłości i nieprawości czynów twoich i dla zatwardziałości twej względem Jego natchnień; całą jednak nadzieją    twoją jest Maryja, Jego wierna Oblubienica. Mów ze św. Bernardem: „Ona jest mą największą otuchą, całą moją nadzieją” [De Aquaeductu n. 7]. Możesz Go nawet prosić, by zstąpił raz jeszcze na Maryję, nierozłączną swą Oblubienicę, bo łono Jej jest tak czyste, Jej Serce tak rozpalone miłością jak ongiś, bo jeśli On nie zstąpi do twej duszy, to ani Jezus, ani Maryja nie będą w niej ukształtowani i godnego nie znajdą przybytku.

3.  Po Komunii świętej

Po Komunii św. wprowadź w głębokim skupieniu Jezusa Chrystusa do Serca Maryi. Oddaj Go Matce Jego, która przyjmie Go z miłością, uczci Go w pokorze, doskonale Go ukocha, czule uściśnie i odda Mu w duchu i w prawdzie wiele usług, które naszemu umysłowi są całkiem nieznane.

Możesz także w głębokiej pokorze serca, w obecności Jezusa żyjącego w Maryi, lub jako niewolnik stanąć przed bramą królewskiego pałacu, w którym król rozmawia z królową; a w przekonaniu, że oni rozmawiając z sobą ciebie nie potrzebują, wznieś się w duchu do nieba i obejmij ziemię całą, prosząc wszelkie stworzenia, by za ciebie składały hołd dziękczynienia, uwielbienia i miłości Jezusowi i Maryi: „Pójdźcie, upadnijmy a pokłońmy się” [Ps 95,6].

Proś też sam Jezusa, w łączności z Maryją, o to, by Królestwo Jego zstąpiło na ziemię przez Matkę Jego Najświętszą lub o mądrość Bożą, o miłość, o przebaczenie grzechów lub o inną łaskę; zawsze jednak przez Maryję i w Maryi, mówiąc w pokorze: „Panie, nie patrz na grzechy moje” [Mszał, modlitwa przed Komunią św.], lecz niech Twe oczy obaczą [Ps 17,2] we mnie tylko cnoty i zasługi Maryi. A pomnąc na swe grzechy dodaj: „Nieprzyjazny człowiek to uczynił” [Mt 13,28]. „Ja to uczyniłem, który największym sobie jestem nieprzyjacielem” [Ps 43,1] albo: „On ma wzrastać, ja zaś maleć” [J 3,30]. Jezu mój, wzrastaj w mej duszy, a ja niech maleję. Maryjo, potrzeba byś we mnie wzrastała, sam zaś muszę stać się mniejszy niż byłem. Jezu, Maryjo „wzrastajcie we mnie i mnóżcie się” [Rdz 1,22] w bliźnich moich.

Jest jeszcze mnóstwo innych myśli, które ci Duch Święty podda, jeśli będziesz bardzo skupiony, umartwiony i wierny temu wielkiemu i wzniosłemu nabożeństwu, którego cię nauczyłem. Pamiętaj jednak, że im więcej pozwolisz działać Maryi w Komunii św., tym więcej Jezus będzie uwielbiony; tym więcej zaś pozwolisz działać Maryi dla Jezusa i Jezusowi w Maryi, im głębiej się upokorzysz i im uważniej przysłuchiwać im się będziesz w spokoju i milczeniu, nie pragnąc niczego widzieć, smakować lub odczuwać; sprawiedliwy bowiem żyje zawsze i wszędzie z wiary, zwłaszcza gdy przyjmuje Komunię św., będącą dziełem wiary: „Sprawiedliwy mój żyje z wiary” [Hbr 10,38].