Chrzest święty

Chrzest święty.

1. Chrzest źródłem życia nadprzyrodzonego. Chrzest jest to Sakrament, w którym człowiek przez polanie wodą i słowa kapłana otrzymuje wraz z łaską uświęcającą odpuszczenie grzechu pierworodnego oraz wszystkich grzechów przed Chrztem popełnionych. Chrzest jest źródłem i początkiem życia nadprzyrodzonego, dzięki któremu człowiek staje się dzieckiem Bożym i członkiem Kościoła Chrystusowego.
   Znakiem widzialnym Chrztu św. jest polanie głowy wodą oraz słowa; Ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
2. Konieczność Chrztu św. do zbawienia. Ten Sakrament jest bezwarunkowo do zbawienia potrzebny, gdyż Zbawiciel wyraźnie powiedział do Nikodema: „Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego” (Jan 3, 5). „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony” (Mk 16, 16).
3. Skutki Chrztu św. Chrzest święty:
   1. gładzi wszystkie grzechy, a więc tak grzech pierworodny, jak i wszystkie grzechy uczynkowe przed Chrztem popełnione. „Niech każdy z was będzie ochrzczony dla odpuszczenia grzechów” – czytamy w „Dziejach Apostolskich”;
   2. odpuszcza wszystkie kary wieczne i doczesne, gdyż jak powiada św. Paweł: „Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia” (Rzym. 8, 1);
   3. udziela łaski uświęcającej, a wraz z nią Duch Święty obdarza duszę nadnaturalnymi cnotami: wiarą, nadzieją i miłością;
   4. wyciska na duszy znamię niezatarte, skutkiem czego raz tylko w życiu można go przyjąć. Przez Chrzest stajemy się „dziećmi, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa” (Rzym. 8, 17).
4. Chrzest krwi i pragnienia. Oprócz Chrztu przez polanie wodą, istnieje jeszcze chrzest krwi i pragnienia. Chrzest pragnienia jest to szczera z doskonałą skruchą połączona chęć przyjęcia Sakramentu Chrztu lub przynajmniej spełnienia tego, co Pan Bóg postanowił jako konieczne do zbawienia. Chrzest krwi lub pragnienia, usprawiedliwia człowieka i otwiera przed nim podwoje wiecznej szczęśliwości wówczas, kiedy zachodzi bezwzględna niemożliwość przyjęcia Chrztu sakramentalnego.
   Chrzest krwi miał miejsce w pierwszych wiekach chrześcijaństwa.
5. Śluby Chrztu św. Kościół upomina nas, abyśmy zawsze pamiętali o tym, cośmy Bogu na Chrzcie św. przyrzekali, a mianowicie: 1) wierzyć mocno i stale w naukę katolicką, 2) unikać grzechu oraz okoliczności wiodących do złego i prowadzić uczciwe, bogobojne życie. Kapłan, kładąc biały czepek na głowę ochrzczonego dziecka, mówi doń: „Weź białą szatę i zanieś ją nieskalaną przed stolicę sędziowską Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyś otrzymał żywot wieczny”.